Tuesday, August 16, 2011

သိၾကားေစ သက္ေသညႊန္း----------------

သံတူေၾကာင္းကြဲ ေဝဒနာမ်ိဳးစုံနဲ႕ တိုင္းတပါးမွာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြ အတြက္ လက္လွမ္းမီသေလာက္ တတ္ႏိုင္သလို ကူညီၾကဖို႔ဆိုတဲ့ ဆႏၵကေန ေမြးဖြားလာခဲ့တဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း(မဲေဆာက္)ေတာင္ တစ္ႏွစ္သားေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ လူသားကေလးငယ္တဦး ဆိုရင္ေတာ့ ဟန္ခ်က္မခိုင့္တခိုင္ စမ္းေလ်ာက္ရင္း မပီကလာ ပီကလာနဲ႕ ခ်စ္စရာ့အ႐ြယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္အမ်ားေျပာေလ့ ႐ိွသလို ဖြံ႕ေတာ့ဖြံ႕ပါရဲ႕၊ ခ်စ္ေမြးမပါဘူး ဆိုသလိုမ်ား ျဖစ္ေနေလေရာ့သလား။ ေစတနာ အရင္းခံေတြၾကားထဲကို ေဝဒနာ ကြက္ၾကားမိုးေတြ႐ြာေနတုန္း။ ေႀသာ္----သူတို႕ မသိလို႕ေျပာၾကတာ ေနမွာေပါ့လို႕ သည္းခံခဲ့ေပမယ့္ ဟုတ္ေနလို႕မေျပာတာဆိုတဲ့အထိ မေရာက္ခင္ ဒီပို႕စ္ကို ေရးျဖစ္တာပါ။
 23/07/2011 ေန႕မနက္ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴးဆီက ဖုန္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕နဲ႕ မကိုင္မျဖစ္ကိုင္ရတဲ့ဖုန္းေတြထဲမွာ သူလဲပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္း ေၾကာက္ရသလဲဆိုေတာ့ အသင္းရဲ႕ ဘ႑ာေရးက်ပ္တည္း ခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူေခၚလာရင္ "အကိုေရ- နာေရးတခု႐ိွေနလို႕" က စတာမ်ားလို႕။ အဖြဲ႕ထဲမွာ လွစ္ကနဲဆိုသူက စိတ္ျမန္လူျမန္ဆိုေတာ့ နာေရးျဖစ္တဲ့ဆီကို သူ အရင္ေရာက္တတ္တယ္။ စကားေျပာ အဆီအေငၚမတည့္လို႕ တဖြဲ႕လုံးက တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေရာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ပါ သတိေပးေနရတာလဲ သူပဲ။ ဆိုေတာ့ သူ႕ဖုန္းမ်ားဝင္လာရင္ နာေရးလား၊ ျပႆနာတက္လို႕လား ရင္တထိတ္ထိတ္။ နာခ်င္းကေတာ့ တူတူပါပဲ။ တခါတေလေတာ့လဲ အလွဴေငြလက္ခံရလို႕ ဘေလာ့ဂ္ေပၚတင္ေပးပါအုံးဆိုတဲ့ ပီယဝါစာေလးေတြလဲ ႐ိွပါရဲ႕။ ထားပါေတာ့ေလ--- ဒါနဲ႕ ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း "အကိုေရ- ဖိဝစ္(နာေရးကူညီမႈအသင္းကို အကူအညီအမ်ားႀကီးေပးေနတဲ့ ထိုင္းလူမ်ိဳး ေဆး႐ုံဝန္ထမ္း)ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မယ္ပက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ေခါင္းတလုံး လာပို႕ခိုင္းပါ" တဲ့။ အဲဒီကိစၥစီစဥ္ၿပီးလို႕ ေနာက္တနာရီေလာက္မွာ လာျပန္ပါၿပီ ေနာက္တေခါက္။ မင္းအခုဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုေတာ့ "ေဆး႐ုံႀကီးမွာ မိသားစုဝင္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ဖုိ႕ေစာင့္ေနတယ္၊ အေၾကာင္းထူးရင္ ထပ္ဆက္မယ္၊ ဖုန္းမပိတ္ထားနဲ႕ဦး။" အိုေက ဆိုၿပီး ဘ႑ာေရးလွမ္းေမးေတာ့ လက္က်န္က ဘုရားစူး ေထာင္ဂဏန္း(၁၁၀၀ ဘတ္ လား မမွတ္မိေတာ့)။ ေနာက္တႀကိမ္ဖုန္းအလာ ေစာေစာက အလုံးႀကီးက်သြားတယ္။ သူတို႕ဘာသာစီစဥ္ႏိုင္တယ္တဲ႕။ ဒါဆိုလဲ ထပ္အိုေကရျပန္တာေပါ့။ ညေန သုံးနာရီေလာက္က်ေတာ့ miss call ေပးလာတယ္။ ျပန္ေခၚလိုက္ေတာ့ "အကို အခုခ်က္ခ်င္းထြက္ခဲ့ပါ။ ေတာရေက်ာင္းက ဘုန္းႀကီးေတြ ဝင္ပင့္ခဲ့ပါ၊ ဖိဝစ္ကို ေခါင္းသယ္လာခိုင္းပါ၊ ဆရာပုေတာ့ လက္က်န္ေငြ အကုန္ယူၿပီးလာေနၿပီ၊ ေစာင္ခြဲေစာင္ရပ္ကြက္ထဲက နာေရးအိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေနတယ္။ နာေရး႐ွင္နဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းစုစုေပါင္းမွ ဘတ္၉၀၀ ပဲ႐ိွတယ္။ ေန႕ခ်င္းၿပီး သၿဂႋဳလ္မယ္၊ ကၽြန္ေတာ့ဖုန္းမွာလဲ ပိုက္ဆံမ႐ိွေတာ့ဘူး၊ miss call ေပးရင္ ျပန္ေခၚေနာ္၊ ခပ္ျမန္ျမန္လာခဲ့ဦး" ေတာက္ေလ်ာက္ေျပာသြားလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္ႏိုင္ တာက ဟဲလိုနဲ႕ တတိယမၸိ အိုေက ႏွစ္လုံးပါပဲ။ ဒါနဲ႕ ထိုင္းလူမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္း ဖိနိမ္ ရဲ႕ ကားကိုအကူအညီေတာင္းၿပီး ေတာရေက်ာင္းမွာ ဘုန္းႀကီးသုံးပါးပင့္၊ ေၾကးစည္နဲ႕ ကန္ေတာ့ပြဲေတြယူ၊ သူ႕ဆီကိုဖုန္းျပန္ဆက္ၿပီး လမ္းညႊန္ခိုင္း၊ ၄ နာရီေက်ာ္မွ နာေရးျဖစ္တဲ့ဆီ ေရာက္ေတာ့တယ္။ အိမ္မွာပဲ သရဏဂုံတင္ တရားနာၿပီး ညေန ငါးနာရီခြဲေလာက္မွာ ဝပ္ဒုံကဲေရာ့ သုႆန္ကို ပို႕ေဆာင္ သၿဂႋဳလ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အေႂကြး ၁၀၀၀ ဘတ္ တင္တာကလြဲလို႕ အားလုံး အိုေက။ ေနာက္ေန႕ မယ္ပက နာေရးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မအားလို႕ မလိုက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အခ်က္အလက္နဲ႕ ဓာတ္ပုံေတြ ပို႕ေပးလိုက္လို႕ပဲမွာလိုက္တယ္။ ညေနပိုင္းမွာ ျပန္ၾကားေရးက ပုဂၢိဳလ္ေတြ မအားလပ္ရင္ နာေရးစာရင္းဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ေပးမယ္လို႕ Net Sim မွာ ဘတ္ ၁၀၀ ထည့္ၿပီး အြန္လိုင္းတက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ----အသံေတြ ၾကားေနရတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုရဲ႕ စီေဘာက္ထဲမွာ----မဲေဆာက္က ကုသိုလ္ျဖစ္ မသာခ်တဲ့အသင္းႀကီးက မယ္ပက အဖြားအို အသုဘကို ဘတ္ေငြ ၇၀၀၀ ေတာင္းသြားသတဲ့-----။ ဒီတခါ ကၽြန္ေတာ္ဆက္တဲ့အလွည့္ "ကဲ--ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ" ဆိုေတာ့ သူတို႕မိသားစုေတြက ဝတ္႐ြတ္အသင္းကို ညပိုင္းေရာ သၿဂႋဳလ္မယ့္ ေန႕လည္ပါ ဖိတ္တယ္။ ဝတ္႐ြတ္အသင္း အသြားအျပန္ကားခ၊ ေခါင္းယူေပးတဲ့ ဖိဝစ္ကို ေပးတဲ့ကားခ စုစုေပါင္း ကၽြန္ေတာ့လက္နဲ႕ကိုင္မိတာ ၃၀၀၀ ပါ အကိုရယ္တဲ့။ အဲလိုမ်ိဳးဆို FSS(MAESOD) ခ်စ္ေမြးမပါပုံမ်ား။ ဒါကတစ္ခု။

11/08/2011 မနက္ ၁၁ နာရီေလာက္ဖုန္းေခၚလာတယ္။ "ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းသားေဆးခန္းမွာ နာေရးရွင္ကိုေစာင့္ေနတယ္၊ ဖိဝစ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ကားလႊတ္ေပးပါ။ ဘုန္းႀကီးတပါး ပ်ံေတာ္မူတယ္။ ဗမာျပည္ဘက္က ေဆးလာကုရင္းနဲ႕၊ ေက်ာင္းႀကီးမွာထားဖို႕ ေဂါပကကိုလဲ အေၾကာင္းေပးပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က ေန႕လည္ ၁နာရီမွာ အလုပ္႐ိွတယ္၊ မအားဘူး" ဆိုေတာ့ တခါတေလ ထိုင္းဘာသာစကား တတ္ထားမိတာကိုဘဲ ေနာင္တရ ရေတာ့မလို။ ဒါနဲ႕ ဖုန္းေတြလိုက္ဆက္ အစီအစဥ္ေတြ အားလုံးၿပီးလို႕ အေလာင္းသယ္ဖို႕ ယာဥ္လႊတ္လိုက္ေတာ့မွ သူ႕ဆီက ဖုန္းျပန္ေခၚလာတယ္။ "အကိုေရ-- အေလာင္းမ႐ိွေတာ့ဘူး" ဘာျဖစ္လို႕လဲ အေသထြက္ထြက္သြားလို႕လားဆိုေတာ့ "ေက်ာင္းသားေဆးခန္းက ပိုင္႐ွင္မဲ့အေလာင္းေကာက္ကား ၁၀ နာရီက သယ္သြားၿပီ" တဲ့၊ ဒါေၾကာင့္ နာေရး႐ွင္ မလာေတာ့တာကိုး---ေအးေရာ--- ၉ရက္ေန႕တည္းက တုပ္ေကြးမိၿပီး ဒီေန႕မွ နာလန္ထတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္။ ေအး မင္းအခု ေက်ာင္းႀကီးကိုသြား ေဂါပကကို သြားေတာင္းပန္၊ ဇရပ္အတြက္ အလွဴေငြထည့္ခဲ့၊ က်န္တာေတြ ငါၾကည့္႐ွင္းမယ္၊ အခုျမန္ျမန္သြားလို႕ ေငါက္လိုက္မိတဲ့အထိ---

အစပိုင္းတုန္းက ေရးခဲ့သလို မသိလို႕ေျပာၾကတာေနမွာပါလို႔ ဆင္ေဝွ႕ရန္ေ႐ွာင္လုပ္လို႕မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ။ နဲနဲေလး မက လြဲေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေပးတဲ့အခ်က္အလက္ေတြ မျပည့္စုံမလုံေလာက္ေသးတာပဲ ျဖစ္မယ္။ ဒီေတာ့ နာေရးတခုမွာ ကုန္က်စားရိတ္နဲ႕ ေဆာင္႐ြက္မႈအဆင့္ဆင့္ကို ေရးျပပါ့မယ္။ ဖတ္မိသူမ်ားကလည္း တဆင့္စကား တဆင့္နားဆိုသလို လက္တို႕အကူအညီေပးၾကပါ။

နာေရးတခုျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႕--

ကုန္က်စားရိတ္က

၁။ ေဆး႐ုံ(သို႕မဟုတ္) ေသဆုံးေသာေနရာမွ အေလာင္းကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႕/ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ သုႆန္သို႕လည္းေကာင္း၊ တ႐ုပ္ဘုံေက်ာင္း သို႕မဟုတ္ ေခါင္းဆိုင္မွ ေခါင္းကို ေသဆုံးသည့္ေနရာသို႕ ပို႕ေဆာင္ေပးေသာ ကားငွားခ ၁၅၀၀ ဘတ္
၂။ မီးသၿဂႋဳလ္စားရိတ္ ၂၀၀၀ဘတ္
၃။ အသုဘဇရပ္ ေရ/မီးစားရိတ္ အလွဴေငြ တရက္ ၃၀၀ မွ ၅၀၀ ဘတ္
၄။ လိုက္ပါပို႕ေဆာင္မည့္ လူစီးယာဥ္မ်ားအတြက္ တစီး ၃၅၀ ဘတ္ မျဖစ္မေနကုန္က်ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားဘာသာေရးအရလိုအပ္ခ်က္ေတြ ေပါင္းလိုက္ရင္ ၄၀၀၀ ဘတ္မွ ၆၀၀၀ ဘတ္အထိ သုံးစြဲၿပီးမွ အသုဘေျမက်ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းမွာ ပုံမွန္အလွဴ႐ွင္အနည္းငယ္သာ ႐ိွပါေသးတယ္။ အသင္းဝင္မ်ားထဲမွ တလ ၅၀၀ ဘတ္ လွဴဒါန္းသူ ၇ ဦးခန္႕ (ဒါေတာင္ ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္း ကၽြန္ေတာ့လိုလူမ်ိဳး ပါေသး)နဲ႕ ရပ္တည္ေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပိုင္႐ွင္မဲ့အေလာင္းသၿဂႋဳလ္ေပးမႏိုင္ေသးသလို ပိုင္႐ွင္႐ိွရင္လဲ ဘယ္ေလာက္အကုန္ခံႏိုင္သလဲ ေမးရတာပါ။ တကယ္လို႕ ျပည္တြင္းမွလာၿပီး ေဆးကုရင္း ကြယ္လြန္သူမ်ားဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘ႑ာေရး ကၽြတ္တန္းဝင္သြားတာမ်ားပါတယ္။ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနသူလဲျဖစ္ အသိုင္းအဝိုင္းကလဲ ကူညီရင္ေတာ့ လူပဲစိုက္ရသလို တခါတေလ အလွဴေငြပါရတတ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕မ်ား ဘာျဖစ္လို႕ နာေရးကူညီမႈလို႕ အသင္းဖြဲ႕ရသလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ပတ္သက္ရာအတြင္း ေသဖူးသူေတြေမးၾကည့္ပါ။ လိုက္ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ ေအာက္ပါအတိုင္း အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။

ေဆာင္႐ြက္ခ်က္အဆင့္ဆင့္
၁။ေသစာရင္းအတည္ျပဳခ်က္ရယူေပးျခင္း
၂။အသုဘ႐ွင္၏အေျခအေနေပၚမူတည္၍ေခါင္းဝယ္ယူ(သို႕)အခမဲ့ေတာင္းခံေပးျခင္း
၃။နာေရးဖိတ္ၾကားလႊာမ်ားျပဳလုပ္ေပးျခင္း
၄။လုိအပ္ပါကေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟမ်ားထံသုိ႔အေၾကာင္းၾကားေပးျခင္း
၅။စ်ာပနျပဳလုပ္မည္႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ သၿဂိဳလ္မည့္သုႆန္သုိ႔ဆက္သြယ္ ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးျခင္း
၆။ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟနည္းပါးသူျဖစ္ပါက မိမိတုိ႔အဖဲြ႔၀င္မ်ားမွ ရုပ္အေလာင္းထားရွိရာတြင္ ေစာင့္ၾကပ္ ကူညီေပးျခင္း
၇။ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္ရမည္႔ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ရွင္းျပကူညီေဆာင္ရြက္ျခင္း
၈။ရုပ္အေလာင္းသယ္ေဆာင္မည္႔ယာဥ္ႏွင့္ လုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္မည္႔ယာဥ္မ်ားရရွိေရး   ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးျခင္း
၉။ကြယ္လြန္သူ၏မိသားစု၀င္မ်ားသည္ ျမန္မာျပည္တြင္းမွလာေရာက္ရသူမ်ားျဖစ္ပါက ေနရာထုိင္ခင္း ႏွင့္ ခရီးလမ္းအဆင္ေျပေစရန္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း
၁၀။အကယ္၍ယာဥ္တုိ္က္မႈ၊ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈကဲ႔သုိ႔ေသာနာေရးကိစၥမ်ားတြင္ ရသင့္ရထုိက္ေသာ နစ္နာေၾကး ရရွိေစရန္ သက္ဆုိင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ညွိႏွိဳင္းေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း စသျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ေပးရပါတယ္။

အဲဒီထဲက နံပါတ္ ၁ ကေန ၅ အထိက နာရီပိုင္းအတြင္းေဆာင္႐ြက္ရေလ့႐ိွပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြအားလုံးၿပီးေအာင္ေဆာင္႐ြက္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးႏွင့္ အၿမဲလိုလို တခုခုလုပ္ေနၾကရတဲ့ လူဆယ့္တစ္ေယာက္႐ိွပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ ေနရာတကာဝင္ပါမရသလို လူေတြကလဲ ၅ ေယာက္ဆုံဖို႕မနည္းႀကိဳးစားရေလ့ ႐ိွပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွ ထိုင္းဘာသာစကားေျပာႏိုင္သူက တဝက္မျပည့္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ေမၽွာ္လင့္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာဖို႕ အလြန္ခဲယဥ္းပါတယ္။ ျပည္သူ႕ေစတနာ့ဝန္ထမ္းအသင္းက အသင္းဝင္ေတြကေတာ့ အၿမဲတမ္းလို မ်က္ႏွာမြဲ အသုဘေတြမွာ ေၾကးစည္တီး ေခါင္းထမ္း ကားေမာင္း ဇရပ္တံျမက္စည္းလွည္း ညေစာင့္အိပ္ ၾကသူမ်ားအျဖစ္ အလွည့္က် တာဝန္ယူေလ့ ႐ိွပါတယ္။ ပုညကာရီဝတ္႐ြတ္အသင္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီက ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရရင္ ယူနီေဖာင္းလဲ မွန္ခ်ိဳေဆးေသာက္ၿပီး ေစာင့္ေနၾကသူေတြပါ။ လူခ်ည္းမဟုတ္ဘူးေနာ္ ပိုက္ဆံျပတ္ေနလို႕ အျမင္မေတာ္ရင္ ပါလာတဲ့အထုတ္ဖြင့္ၿပီး ေရာ့ ေမာင္ဟိုဒင္း ဒါ အေဒၚတို႕ ကုသုိလ္ယူတာတဲ့။ က်န္းမာၾကပါေစ၊ အဆင္လဲေျပၾကပါေစ။ အသုဘျမင္ရင္ အမဂၤလာလို႕ အယူသီးသူေတြမ်ားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကလည္း သုဘရာဇာေလာက က်ယ္ျပန္႕ႀကီးပြားမ်ားျပားလာေရးကို ေလာ္ဘီမလုပ္လိုၾကပါဘူး။ အခ်ိန္ကလဲ မေပးလို႕ပါ။ ေနာက္တႀကိမ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်ရင္ေတာ့ စည္း႐ုံးေရးဌာနကို ထည့္သြင္းဖြဲ႕စည္းသင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပမယ္စဥ္းစားထားပါတယ္။ အခုလဲ အခ်ိဳ႕ကေျပာပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ေသတာမ်ား ဘာလို႕အဲေလာက္ကုန္က်ရသလဲ။ သူတို႕အဆက္အသြယ္နဲ႕ဆို ၂၅၀၀ ဘတ္ ေလာက္နဲ႕ၿပီးတယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္လာေဆာင္႐ြက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါရေစ။ သူမသာ ကိုယ္မနာ ျဖစ္သြားတာေပါ့။

 ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းဝင္ျဖစ္မွ နာေရးလိုင္စင္ရထားတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ အျခားမည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာ ကုသိုလ္ယူႏိုင္ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းၾကားၿပီးေတာ့ သြားကူကာညီမွ စကားေျပာေလးနဲနဲလြဲတာနဲ႕ အဆင္မေျပျဖစ္ၾကရတာ ေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲ အသုဘလိုက္ပါပို႕ေဆာင္သူေတြပါ။ အမ်ားထက္ထူးၿပီးကုသိုလ္မရၾကပါဘူး။ အမ်ားအားျဖင့္စိတ္ပန္းကိုယ္ပန္းနဲ႕ တရားမနာလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ ေၾကးစည္သံၾကားမွ ေလွကားခုံထက္က ေက်ာင္းသားႀကီးေတြနဲ႕ အတူ သာဓုေခၚလိုက္ရတာမ်ားပါတယ္။ ပို႕စ္ေရးတာလဲ နည္းနည္း႐ွည္သြားၿပီ။ နာေရးကူညီမႈအသင္းရဲ႕ ေဝဒနာေတြကိုလည္း ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္ နားလည္ႏိုင္ၾကၿပီဆိုရင္ျဖင့္ အိပ္ေရးပ်က္ရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ။ ကြန္ျပဴတာမ႐ိွသူမ်ားကိုလဲ ပါးစပ္သတင္းနဲ႕ ႐ွယ္လိုက္ၾကပါ။ အေသးစိတ္သိလို လွဴဒါန္းလိုပါက ေအာက္ပါဖုန္းနံပါတ္မ်ားကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္။
ဆရာပု (087-571-9773)
ကိုရန္မ်ဳိးေအာင္ (089-641-3454)
ကိုစိုး (089-641-1187)
အရွည္ႀကီး (086-933-6470)
ကိုေဇာ္မင္းႏိုင္ (083-625-1439)
ကိုသိမ္းဆန္း (083-162-0605)
ကိုသန္းေဇာ္ (085-164-7079)

အလွဴ႐ွင္မ်ားႏွင့္တကြ ဖိဝစ္၊ ဦးခမ္းပါ(ေက်ာင္းႀကီးေက်ာင္း ေဂါပကအဖြဲ႕ဝင္)၊ ဖုန္းဆက္မရလွ်င္ ေက်ာင္းထဲအထိသြားေရာက္ပင့္ေဆာင္ျခင္းခံရေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၊ နာေရးကူူညီမႈအသင္းမဲေဆာက္ အသင္းဝင္မ်ား (ကၽြန္ေတာ္အပါ အဝင္)၊ သုံးဆယ့္တဘုံက်င္လည္ကုန္ေသာ သတၱဝါအေပါင္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်မ္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။ (နာေရးမ်ားမ်ား မျဖစ္ပါေစနဲ႕)


ရန္မ်ိဳးေအာင္ (12/08/2011   04:53 hr)

Saturday, August 6, 2011

MAP ေရဒီယိုဌာနမွ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခ်က္မ်ား

နာေရးကူညီမႈအသင္း(မဲေဆာက္)ရဲ႕အမ်ားအက်ိဳးအတြက္တက္ညီလက္ညီနဲ႔ကူညီေဆာင္ရြက္ေနၾကတာကုိ
လူသတင္းလူခ်င္းေဆာင္ ဆုိတဲ႔အတုိင္းမဲေဆာက္ၿမိဳ႕ေန ျမန္မာျပည္သားမ်ားတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ေျပာဆုိခ်ီးမြန္း ေ၀ဖန္သံေတြေၾကာင့္  MAP RADIO  ဌာနမွလာေရာက္ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားတဲ႔ 
အသံဖုိင္လ္ျဖစ္ပါတယ္



ျမန္မာျပည္သားမိတ္ေဆြမ်ားအေနျဖင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(မဲေဆာက္) ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရည္တည္မႈ (အသင္း လည္ပတ္မႈ) အခက္အခဲ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈအဆင့္ဆင့့္လက္ရွိအခ်ိန္ထိ ကူညီေထာက္ပံ႔သူ 
အလွဴရွင္ ေစတနာရွင္မ်ားအေျခအေနႏွင့္ နာေရးတစ္ခုအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ မျဖစ္မေန သုံးစြဲရတဲ႔ 
ေငြေၾကး ကိစၥမ်ားကုိ ဗဟုသုတအေနျဖင့္သိရွိေစရန္အလုိ႔ငွာ နားဆင္နုိင္ရန္အတြက္ ေဖၚျပေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Monday, August 1, 2011

ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေ႐ြ႕ႏိုင္သည္။

နာေရးကူညီမႈအသင္း(မဲေဆာက္)တြင္ ဘ႑ာေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သားအလုပ္သမားမ်ားထံ အလွဴခံရန္ စာအိတ္မ်ား (24/07/2011) ေန႕တြင္စတင္ျဖန္႕ေဝခဲ့ပါသည္။ အလွဴ႐ွင္မ်ားကို နာေရးကူညီမႈအသင္း(မဲေဆာက္)မွ အထူးေက်းဇူးတင္႐ွိပါသည္။  Type rest of the post here